Początki miasta związane są z budownictwem osiedli górniczych na terenach wsi Szumbark, Błędowice Dolne, Sucha Średnia i części Szonowa. Nazwę miasta wybrano w konkursie publicznym z wielu często niewiarygodnych a nawet karkołomnych propozycji (np. Bezruczów, Czurdów, Faracin, Ludobudowatelów, Budowatelnice, Budosociokolektywów, Stalin, Górników Gottwalda, Zapotockigród, Szczęściów, Nowomiejskie Banie Bezrucza i innzch).

Prawa miejskie Hawierzów otrzymał na podstawie decyzji rządu Republiki Czechosłowackiej 4 grudnia 1955 roku.

W ramach wojewódzkiej aglomeracji Hawierzów naleĹźy do miast z najlepszymi warunkami mieszkaniowymi i w odróĹźnieniu do innymi miast tego regionu posiada czyste środowisko i bardzo dobre zaplecze wypoczynkowe.
Hawierzów podzielony jest do 8 dzielnic: Miasto, Ĺťywocice, Błędowice, Szumbark, Sucha Dolna, Sucha Średnia i Datynie Dolne. Według danych z 1.1. 2002 w mieście Ĺźyje 85 469 obywateli.

Ĺšródła historyczne, dotyczące terytorium dzisiejszego Hawierzowa podają, iĹź juĹź w 1305 roku istniał Szonów(šonov, Schonhof,Šenov) oraz Sucha Górna i Dolna, pierwsza wiarygodna informacja o istnieniu Błędowic pochodzi z 1335 roku. W 1438 roku po raz pierwszy odnotowano istnienie Szumbarku, który jednak mógł być juĹź załoĹźony w wieku XIV. W połowie XVI wieku o Szumbarku pisze się jako o mieście, jednak nie jest udokumentowane, czy Szumbark posiadał juĹź wtedy prawa miejskie.